Om 06:45
gaat de wekker... We moeten vroeg op vandaag voor
de reis van Bayamo, het supergezellige stadje, naar
Sancti Spiritus. Een tocht van 450 kilometer.
Het probleem is niet zozeer de afstand, als wel het slechte wegdek en de overige weggebruikers. En het feit dat we rond een uur of 2 toch wel willen lunchen. Aangezien er maar enkele plekken zijn waar we kunnen lunchen, moeten we dus op tijd vertrekken. Maar dat lukt prima. Na alle gezelligheid gisteravond is er wederom niemand te laat vandaag.
We zijn dus vroeg op weg, voorlopig langs dezelfde weg terug als waarover we gekomen zijn. Dat betekent dus koffie drinken in dezelfde gelegenheid als waar we koffie hebben gedronken onderweg van Camaguey naar Santiago de Cuba. Althans, dat was de bedoeling. Bleek dat de koffiemachine hier defect was. Dus wij weer de bus in, want gelukkig zat er een paar kilometer verderop ook een koffiehuis. Dus daar maar naar toe. Hier was alleen de koffie verschrikkelijk smerig. Alsof de koffiebonen voor de tweede keer gebruikt werden. Dus maar een frisje in plaats van koffie.
Bij dit koffiehuis was ook een winkeltje. Ja, commerciele zaken zijn de communistische Cubaan echt niet vreemd. Tania ondekte hier leuke hoofdbanden. Omdat Gea deze al de hele vakantie draagt, kwam ze Gea dan ook direct halen. En die kocht er direct 3 stuks. Wel met vrolijke kleuren. Tania kocht er ook één, nadat ze van Gea uitleg had gehad hoe zoiets eigenlijk werkt.
Na de koffie weer de bus in, onderweg naar de lunch. In een restaurant genaamd El Oasis. Was best een leuke gelegenheid, en we hadden best trek. Bleek alleen dat hier de broodjes op waren. Het zit ons niet mee vandaag... Alernatief was patat met draadjesvlees en salade. Dat klinkt lekker en dat was het ook. De hoeveelheid was wat minimaal, dus hebben we nog een extra bordje patat genomen. Nog even plassen, en dan weer in de bus voor de laatste anderhalf uur naar Sancti Spiritus. Het weer klaarde ondertussen ook op. We hadden vanaf ons vertrek alleen maar bewolking gezien. Is op zich niet zo erg als je de hele dag in de bus moet zitten.
Het hotel "Villa Rancho Hatuey" ligt buiten Sancti Spiritus, op een berghelling. We zitten hier in huisjes, twee hoog. Dus een huisje begane grond en een huisje er boven op. Midden in de natuur. Dat betekent in ieder geval geen lawaai van het stadsverkeer en dergelijke. Bij aankomst kregen we weer de gebruikelijke Cuba Libre, dit keer met een fikse scheut rum. Nadat de sleutels uitgedeeld waren, snel naar ons hutje. De bus zette ons voor de deur af, dat scheelt een hoop sjouwwerk. Wij zitten in een benedenverdieping, helemaal achteraan. Met een mooi uitzicht.
Na even bijkomen is Gea gaan zwemmen, en heeft Kees in het huisje een massage gekregen. Er loopt hier namelijk een masseuse rond, en het is wel even lekker om je nek gemasseerd te krijgen. Komen ze gewoon in het huisje doen.
Van het zwemmen van Gea kwam echter niets terecht: Het zwembad was nogal smerig, er dreven blikjes en peuken en ander afval in. Niet zo lekker dus om een frisse duik te nemen.
Het eten hiet is prima: Lopend buffet met erg lekkere dingen. In Cuba is het eten over het algemeen erg eenzijdig: Rijst (in verschillende soorten), salades (meestal tomaat, komkommer en kool), groenten (doperwten, wortelen en boontjes), kip en vis. Maar dan wel in allerlei vormen bereid zodat er toch afwisseling is.
Na het eten hebben we nog een flesje wijn besteld en zijn met het gebruikelijke groepje op het terras gaan zitten. Het weer is hier echt heel lekker, net een paar graden kouder dan in het oosten, dus dat zat wel erg goed. De nodige flessen wijn gingen er dan ook goed in!
Het probleem is niet zozeer de afstand, als wel het slechte wegdek en de overige weggebruikers. En het feit dat we rond een uur of 2 toch wel willen lunchen. Aangezien er maar enkele plekken zijn waar we kunnen lunchen, moeten we dus op tijd vertrekken. Maar dat lukt prima. Na alle gezelligheid gisteravond is er wederom niemand te laat vandaag.
We zijn dus vroeg op weg, voorlopig langs dezelfde weg terug als waarover we gekomen zijn. Dat betekent dus koffie drinken in dezelfde gelegenheid als waar we koffie hebben gedronken onderweg van Camaguey naar Santiago de Cuba. Althans, dat was de bedoeling. Bleek dat de koffiemachine hier defect was. Dus wij weer de bus in, want gelukkig zat er een paar kilometer verderop ook een koffiehuis. Dus daar maar naar toe. Hier was alleen de koffie verschrikkelijk smerig. Alsof de koffiebonen voor de tweede keer gebruikt werden. Dus maar een frisje in plaats van koffie.
Bij dit koffiehuis was ook een winkeltje. Ja, commerciele zaken zijn de communistische Cubaan echt niet vreemd. Tania ondekte hier leuke hoofdbanden. Omdat Gea deze al de hele vakantie draagt, kwam ze Gea dan ook direct halen. En die kocht er direct 3 stuks. Wel met vrolijke kleuren. Tania kocht er ook één, nadat ze van Gea uitleg had gehad hoe zoiets eigenlijk werkt.
Na de koffie weer de bus in, onderweg naar de lunch. In een restaurant genaamd El Oasis. Was best een leuke gelegenheid, en we hadden best trek. Bleek alleen dat hier de broodjes op waren. Het zit ons niet mee vandaag... Alernatief was patat met draadjesvlees en salade. Dat klinkt lekker en dat was het ook. De hoeveelheid was wat minimaal, dus hebben we nog een extra bordje patat genomen. Nog even plassen, en dan weer in de bus voor de laatste anderhalf uur naar Sancti Spiritus. Het weer klaarde ondertussen ook op. We hadden vanaf ons vertrek alleen maar bewolking gezien. Is op zich niet zo erg als je de hele dag in de bus moet zitten.
Het hotel "Villa Rancho Hatuey" ligt buiten Sancti Spiritus, op een berghelling. We zitten hier in huisjes, twee hoog. Dus een huisje begane grond en een huisje er boven op. Midden in de natuur. Dat betekent in ieder geval geen lawaai van het stadsverkeer en dergelijke. Bij aankomst kregen we weer de gebruikelijke Cuba Libre, dit keer met een fikse scheut rum. Nadat de sleutels uitgedeeld waren, snel naar ons hutje. De bus zette ons voor de deur af, dat scheelt een hoop sjouwwerk. Wij zitten in een benedenverdieping, helemaal achteraan. Met een mooi uitzicht.
Na even bijkomen is Gea gaan zwemmen, en heeft Kees in het huisje een massage gekregen. Er loopt hier namelijk een masseuse rond, en het is wel even lekker om je nek gemasseerd te krijgen. Komen ze gewoon in het huisje doen.
Van het zwemmen van Gea kwam echter niets terecht: Het zwembad was nogal smerig, er dreven blikjes en peuken en ander afval in. Niet zo lekker dus om een frisse duik te nemen.
Het eten hiet is prima: Lopend buffet met erg lekkere dingen. In Cuba is het eten over het algemeen erg eenzijdig: Rijst (in verschillende soorten), salades (meestal tomaat, komkommer en kool), groenten (doperwten, wortelen en boontjes), kip en vis. Maar dan wel in allerlei vormen bereid zodat er toch afwisseling is.
Na het eten hebben we nog een flesje wijn besteld en zijn met het gebruikelijke groepje op het terras gaan zitten. Het weer is hier echt heel lekker, net een paar graden kouder dan in het oosten, dus dat zat wel erg goed. De nodige flessen wijn gingen er dan ook goed in!
Unable to Launch Flash Player
This message is being displayed because the browser was unable to load the Flash Player required to display this content.
There are several possible causes for this;
- Your current Flash Player is outdated or it is not installed on your system. Download the latest Flash Player.
- Your browser does not have JavaScript enabled, this is required to load the Flash content.
- The Theme file used to generate this site may be missing the required JavaScript to launch the Flash player.
13 april 2008 - dag 11 van de reis.