Hoewel
het er gisteravond zeker niet naar uitzag, lukte
het Kees toch om weer op tijd fris en fruitig aan
het ontbijt te zitten. Om 09:00 waren we al klaar
met ontbijten en stonden we buiten met de rest van
de 6 wat na te kletsen over gisteravond, en wat we
zouden gaan doen. Wij besloten met z'n tweeën te
gaan wandelen. Eerst over straat richting Varadero,
en dan op een gegeven moment naar het strand en dan
weer langs de zee terug naar het hotel. Onderweg
nog eventjes ergens gezeten om iets te drinken.
Op een gegeven moment komt er een bus aan rijden. Een Nederlandse bus, met als bestemming Almere-Stad via Muziekwijk. We wisten niet dat er een buslijn tussen Almere en Cuba bestond :-). (Later komt Nico naar ons toe, heeft een prachtige foto gemaakt: Hij was dezelfde bus tegengekomen en was precies op tijd met z'n camera).
De tocht terug langs het strand was leuk: Een enorme ruige zee, waar het verboden was in te zwemmen. Vanwege een heftige orkaan in de buurt van Miami zaten we hier met veel wind en een woeste zee. Maar perfect wandelweer.
Om 12:00 waren we weer in het hotel. Eventjes zitten, bijkomen van de wandeling, en dan naar de lunch. Ach, en daarna de wandeling maar voort gezet. Precies de andere kant op. Dus eerst over het strand verder wandelen, totdat we niet verder konden (het strand hield op, er stond een enorme rots op die zich uitstrekte tot in zee). Toen moesten we weer op de weg zien te komen, dus zijn we maar door een hotel heen gelopen, zo de straat op. Aan deze zijde van het schiereiland staan alleen maar mega grote all-inclusive hotels. Met op straat verder helemaal niets. Geen winkels, marktjes, echt helemaal niets. We liepen dus weer richting ons hotel, en pas een paar honderd meter ervoor begon de gezelligheid op straat weer. Je zult er maar 3 weken zitten, in zo'n resort.
We hebben eerst maar eens wat gedronken toen we terug waren. En daarna op naar het strand, lekker nog even in de zon liggen. Het weer werd iets beter en in de zon was het, ondanks de harde wind, op het strand wel uit te houden. Kees kon de verleiding van de hoge golven en woeste zee toch niet weerstaan en ging nog eventjes de zee in. Hoewel het niet mocht werd pootje-baden wel toegestaan. En Kees heeft lange poten dus die mocht ver de zee in...
's Avonds zijn we weer met z'n zessen gaan eten. Bij binnenkomst in het restaurant werden we al hartelijk verwelkomd door de beide dames. Die hebben we direct maar weer een fooi gegeven, verder hoefden we niets meer te zeggen. Wijn en water kwam aan de lopende band. We hebben het deze avond echter wat rustiger aangedaan, anders zitten we morgen met zo'n vervelend gevoel in het vliegtuig...
Op een gegeven moment komt er een bus aan rijden. Een Nederlandse bus, met als bestemming Almere-Stad via Muziekwijk. We wisten niet dat er een buslijn tussen Almere en Cuba bestond :-). (Later komt Nico naar ons toe, heeft een prachtige foto gemaakt: Hij was dezelfde bus tegengekomen en was precies op tijd met z'n camera).
De tocht terug langs het strand was leuk: Een enorme ruige zee, waar het verboden was in te zwemmen. Vanwege een heftige orkaan in de buurt van Miami zaten we hier met veel wind en een woeste zee. Maar perfect wandelweer.
Om 12:00 waren we weer in het hotel. Eventjes zitten, bijkomen van de wandeling, en dan naar de lunch. Ach, en daarna de wandeling maar voort gezet. Precies de andere kant op. Dus eerst over het strand verder wandelen, totdat we niet verder konden (het strand hield op, er stond een enorme rots op die zich uitstrekte tot in zee). Toen moesten we weer op de weg zien te komen, dus zijn we maar door een hotel heen gelopen, zo de straat op. Aan deze zijde van het schiereiland staan alleen maar mega grote all-inclusive hotels. Met op straat verder helemaal niets. Geen winkels, marktjes, echt helemaal niets. We liepen dus weer richting ons hotel, en pas een paar honderd meter ervoor begon de gezelligheid op straat weer. Je zult er maar 3 weken zitten, in zo'n resort.
We hebben eerst maar eens wat gedronken toen we terug waren. En daarna op naar het strand, lekker nog even in de zon liggen. Het weer werd iets beter en in de zon was het, ondanks de harde wind, op het strand wel uit te houden. Kees kon de verleiding van de hoge golven en woeste zee toch niet weerstaan en ging nog eventjes de zee in. Hoewel het niet mocht werd pootje-baden wel toegestaan. En Kees heeft lange poten dus die mocht ver de zee in...
's Avonds zijn we weer met z'n zessen gaan eten. Bij binnenkomst in het restaurant werden we al hartelijk verwelkomd door de beide dames. Die hebben we direct maar weer een fooi gegeven, verder hoefden we niets meer te zeggen. Wijn en water kwam aan de lopende band. We hebben het deze avond echter wat rustiger aangedaan, anders zitten we morgen met zo'n vervelend gevoel in het vliegtuig...
Unable to Launch Flash Player
This message is being displayed because the browser was unable to load the Flash Player required to display this content.
There are several possible causes for this;
- Your current Flash Player is outdated or it is not installed on your system. Download the latest Flash Player.
- Your browser does not have JavaScript enabled, this is required to load the Flash content.
- The Theme file used to generate this site may be missing the required JavaScript to launch the Flash player.
16 april 2008 - dag 14 van de reis.